Knopen

Als kind keek ik al begerig naar mijn moeders knopendoos, die van haar was werkelijk spectaculair. Een grote sigarendoos met deksel en bomvol knopen. Met stras, van parelmoer, been, met kraaltjes of bekleed met leer: je kon het zo gek niet bedenken of ze had er een knoopje van. Tijdens mijn modeopleiding vulde ik langzaam maar zeker mijn eigen knopendoos met overblijvertjes van naaiprojecten en heel veel mis- en begeerteknoopjes. Bij Ricken in Gouda, destijds mijn favoriete fourniturenzaak met ruim vijfduizend knopen in de collectie, ging ik altijd voor de bijl. Eenmaal mijn weg gevonden naar Amsterdam vond ik eenzelfde royaal assortiment bij de Knopenwinkel aan de Wolvenstraat. Nog steeds vul ik mijn knopencollectie aan. 

Onlangs dreef een vintage jurkje met een paar ontbrekende details (pailletten en knoop) naar de Jan de Grote Kleinvakman op de Amsterdamse Albert Cuyp. Het was weer heerlijk dwalen tussen de biesjes, bandjes, applicaties, roosjes, lintjes, ritsen, knopen, gespen én pailletten. In no time trok een vriendelijke collega van Jan een buisje uit de kast met daarin precies zo’n knoop. Voor negentig cent! Ik was als een kind zo blij. 

Soms vind je ze nog, die ouderwetse fourniturenwinkels. Loop er eens naar binnen om dat ene jurkje of die bloes een nieuwe look te geven met een knoopje, bandje of randje. Houd ze in ere die winkels, want bij mode zit het ‘m in de details, óók binnen de grote modetrends deze winter, maar daar over meer de volgende keer…